-
1 substerno
sub-sterno, strāvi, strātum, 3, v. a., to strew, scatter, spread, or lay under or beneath (class.; cf. subicio).I.Lit.:B.segetem ovibus,
Cato, R. R. 37, 2:verbenas,
Ter. And. 4, 3, 12:casias et nardi lenis aristas,
Ov. M. 15, 398; Plin. 20, 14, 56, § 158:folia,
id. 20, 21, 84, § 226:semina hordei,
Col. 5, 9, 9:fucum marinum,
to spread underneath, lay as a ground - color, Plin. 26, 10, 66, § 103 (syn. sublino): se (mulier), to submit, in mal. part., Cat. 64, 403:substratus Numida mortuo Romano,
stretched out under, lying under, Liv. 22, 51, 9: pelage late substrata, spread out or extended beneath, Lucr. 6, 619; 4, 411:si forte lacus substratus Averni'st,
id. 6, 746; cf.:natura insidians pontum substravit avaris,
Prop. 3 (4), 7, 37:pullos,
i. e. to furnish them with a couch, Plin. 10, 33, 49, § 93.— Absol.:male substravisse pecori,
Plin. 18, 23, 53, § 194.— Impers. pass.:pecori diligenter substernatur,
Cato, R. R. 37, 2.—Transf., to bestrew, spread over, cover any thing:II.solum paleis,
Varr. R. R. 1, 57, 2:gallinae nidos mollissime substernunt,
Cic. N. D. 2, 52, 129:fundamenta carbonibus,
Plin. 36, 14, 21, § 95.—Trop., to spread out, submit for examination, acceptance, etc.; to give up, surrender, prostitute:omne concretum atque corporeum animo,
Cic. Univ. 8:delicias,
Lucr. 2, 22; cf.:pudicitiam alicui,
Suet. Aug. 68; Val. Max. 2, 7, 14. -
2 subdo
sub-do, dĭdi, dĭtum, 3, v. a.I. A.Lit. (class.).1.In gen.: ego puerum interead ancillae subdam lactantem meae, Liv. Andron. ap. Non. p. 153, 26 (Trag. Rel. v. 26 Rib.):2.ignem subdito,
Cato, R. R. 105, 1; so,ignem,
id. ib. 38, 4; Cic. N. D. 2, 10, 27; Liv. 8, 30 al.:faces,
Lucr. 6, 1285:lapidem magnetem,
id. 6, 1046:manum oculo uni,
id. 4, 447; cf.:rem oculorum visu,
id. 5, 101:furcas vitibus,
Plin. 14, 2, 4, § 32:pugionem pulvino,
Suet. Oth. 11; id. Dom. 17:calcaria equo,
Liv. 2, 20; 4, 19; 22, 6; cf.:risus stimulos animo subdidit,
id. 6, 34, 7:id genus animalium (tauros) aratro,
Tac. A. 12, 24:se aquis,
to plunge under, Ov. M. 4, 722:colla vinclis,
Tib. 1, 2, 90 et saep.:versus,
to append, add, Gell. 18, 4, 11; 19, 11, 3; cf.:hic tu paulisper haesisti, deinde ilico subdidisti: quid de duobus consulibus, etc.,
subjoined, Aus. Grat. Act. 23.—Esp., of places, in part. perf.: Celaletae (populi) majores Haemo, Minores Rhodopae subditi, that dwell at the foot of Mount Hœmus, etc., Plin. 4, 11, 18, § 41; cf.:Libye subdita Cancro,
lying under, Sil. 1, 194.—In partic., to bring under, subject, subdue, = subicere (very rare):B.Plutonis subdita regno Magna deum proles,
Tib. 4, 1, 67:tot subdite rebus!
Pers. 5, 124:subdidit Oceanum sceptris,
Claud. IV. Cons. Hon. 42: Hispanum Oceanum legibus, id. [p. 1774] III. Cons. Stil. praef. 8:rem tam magnam iisdem tempestatibus, iisdem casibus subdere,
to expose, Plin. Ep. 3, 19, 4:imperio feminae,
Tac. A. 12, 40.—Part.: subdĭ-tus, a, um, subject (late Lat.):subditas viris,
Vulg. Tit. 2, 5:tibi,
id. Jud. 3, 2:justum est, subditum esse Deo,
id. 2 Macc. 9, 12:subditi estote in omni timore,
id. 1 Pet. 2, 18.—Trop., to bring on, furnish, supply; to yield, afford (so not in Cic.):II.iraï fax subdita,
Lucr. 3, 303:id nobis acriores ad studia dicendi faces subdidisse,
Quint. 1, 2, 25:irritatis militum animis subdere ignem,
Liv. 8, 32:ingenio stimulos,
Ov. Tr. 5, 1, 76; Liv. 6, 34:alicui spiritus,
id. 7, 40.—To put in the place of another person or thing, to substitute (rare but class.).A.In gen.: te rogo, in Hirtii locum me subdas, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 7:B.quos in eorum locum subditos domi suae reservavit?
Cic. Verr. 2, 1, 5, § 12:judicem in meum locum,
id. Dom. 32, 85; Plin. Pan. 25, 3; cf. Quint. 3, 6, 54:immutavit et subdidit verbum ei verbo, quod omiserat, finitimum,
Gell. 1, 4, 8.—In partic., to put something spurious in the place of another person or thing; to substitute falsely; to forge, counterfeit, make up (not in Cic.;syn. substituo): subditum se suspicatur,
that he is a spurious child, a changeling, Ter. Heaut. 5, 3, 12:me subditum et pellice genitum appellant,
Liv. 40, 9:partum,
Dig. 4, 10, 19; cf.:liberos tamquam subditos summovere familia,
Quint. 1, 4, 3 Zumpt N. cr. (al. subditicios):abolendo rumori Nero subdidit reos,
Tac. A. 15, 44:reum,
id. ib. 1, 6; cf.:subditis, qui accusatorum nomina sustinerent,
suborned, id. ib. 4, 59:testamentum,
id. ib. 14, 40:crimina majestatis,
id. ib. 3, 67:rumorem,
id. ib. 6, 36 et saep. -
3 subjungo
sub-jungo, xi, ctum, 3 ( inf. pass. subjungier, Prud. ap. Symm. 2, 586), v. a., to yoke, harness (rare):II.curru subjungere tigres,
Verg. E. 5, 29:(juvencos) plostro,
Col. 6, 2, 8:carpento suo equas,
Plin. 11, 49, 109, § 262.—Transf., in gen.A. 1.Lit.:2.Aeneia puppis... rostro Phrygios subjuncta leones,
having affixed, Verg. A. 10, 157.—Trop., to bring under, make subject, subordinate, subjoin (class.):B.aliquid sub suom judicium,
Naev. 1, 5:tu fac utrumque uno subjungas nomine eorum,
Lucr. 3, 421:omnes artes oratori,
Cic. de Or. 1, 50, 218:Aristoteles translationi haec ipsa subjungit,
id. Or. 27, 94:Calliope haec percussis subjungit carmina nervis,
Ov. M. 5, 340:quod memoriam quidam inventioni, quidam dispositioni subjunxerunt,
have associated, Quint. 3, 3, 10.— Poet. and postAug., of speech, to add, subjoin:verbo idem verbum,
Quint. 9, 3, 67:nunc quae sit narrandi ratio subjungam,
id. 4, 2, 31:subjunxit egregiam causam,
Plin. Ep. 1, 5, 14: quid praeterea novi? Nihil;alioqui subjungerem,
id. ib. 3, 14, 6; 5, 7, 4; 5, 14, 3;7, 33, 7: at ille subjunxit,
Vulg. Gen. 27, 36.—To bring under, subdue, subject, subjugate (class.):C.urbes multas sub imperium populi Romani,
Cic. Verr. 2, 1, 21, § 55:urbes sub vestrum jus,
id. Agr. 2, 36, 98:nulli fas Italo tantam subjungere gentem,
Verg. A. 8, 502:novas provincias imperio nostro,
Vell. 2, 39, 3:et mihi res, non me rebus subjungere conor,
Hor. Ep. 1, 1, 19.—To lay under (very rare):D.immortalia fundamenta rebus,
Lucr. 2, 862.—To put in the place of, to substitute:exempta una littera sonitus vastioris et subjuncta levioris,
Gell. 1, 25, 8. -
4 devincio
dē-vincĭo, nxi, nctum, 4 ( perf. sync. devinxti, Plaut. As. 5, 1, 21), v. a., to bind fast, tie up (class.; esp. freq. in trop. signif.).I.Lit.:II.servum,
Plaut. Men. 5, 2, 92; cf.leonem,
Plin. 8, 16, 21, § 54:Dircam ad taurum,
Plaut. Ps. 1, 2, 65:aliquem fasciis,
Cic. Brut. 60, 217; cf.:opercula plumbo,
Liv. 40, 29.—In Greek constr.:devinctus tempora lauro,
encircled, crowned, Tib. 2, 5, 5 et saep.—Trop., to bind together, to unite closely; to engage, to oblige, lay under obligation:totam Italiam omnibus vinclis devinctam et constrictam teneretis,
Cic. Agr. 1, 5, 16:illud vinculum, quod primum homines inter se rei publicae societate devinxit,
id. Rep. 1, 26; cf.:eloquentia nos juris, legum, urbium societate devinxit,
id. N. D. 2, 59, 148:nec acervatim multa frequentans una complexione devinciet,
id. Or. 25, 85; cf. id. Brut. 37, 140; Quint. 7 prooem. §1: istoc me facto tibi devinxti,
Plaut. As. 5, 1, 21;so of laying under an obligation by kindness, beneficence, etc.: ambo nobis sint obnoxii, nostri devincti beneficio,
id. ib. 2, 2, 19; Ter. Heaut. 2, 4, 14; Cic. Verr. 2, 5, 31; id. Fam. 13, 7 fin.; Caes. B. C. 1, 29, 3 et saep.; cf.:suos praemiis, adversarios clementiae specie,
Cic. Phil. 2, 45 fin.:homines benevolentia et caritate,
id. Off. 1, 17, 54:virum sibi praestanti in eum liberalitate,
id. Fam. 1, 7, 3:animos centurionum pignore,
Caes. B. C. 1, 39 fin. et saep.:aliquem omni cautione, foedere, exsecratione,
Cic. Sest. 7, 15:se cum aliquo affinitate,
id. Brut. 26, 98; cf. Ter. And. 3, 3, 29:ubi animus semel se cupiditate devinxit mala,
id. Heaut. 1, 2, 34; cf.:animum misericordia,
id. Hec. 1, 2, 93: devinctus Domitiae nuptiis, Suet. Dom. 22:se vino,
Plaut. Ps. 1, 2, 85; cf.:animum ebrietate,
Sen. Ep. 83 med.:membra sopore,
Lucr. 4, 453; cf. ib. 1027.—Hence, dē-vinctus, a, um, P. a., devoted, greatly attached to (very rare):quibus (studiis) uterque nostrum devinctus est,
Cic. Fam. 3, 13, 2:studiis a pueritia dediti ac devincti,
id. ib. 15, 4, 16:uxori devinctus,
Tac. A. 11, 28:devinctior alicui,
Hor. S. 1, 5, 42. -
5 obstricte
ob-stringo, strinxi, strictum, 3, v. a.I.To bind to or about; to bind, tie, or fasten up (rare):II.follem obstringit ob gulam,
Plaut. Aul. 2, 4, 23:quom ego Amphitruonem collo hinc obstricto traham,
id. Am. 3, 2, 72:cervice obstrictā,
Juv. 10, 88:tauros aratro,
to yoke, Val. Fl. 7, 602.—To bind, bind up, close up by binding.1.Lit. (rare):2.laqueo collum,
Plaut. Aul. 1, 2, 12. —Transf.(α).To shut in, confine:(β).ventos,
Hor. C. 1, 3, 4:viminibus,
Col. 4, 29.—To hold together by:III.purpurea vestis ingentibus obstricta gemmis,
in which precious stones were the fastenings, Flor. 4, 11, 3.—Trop., to bind, tie, fetter, hamper; to oblige, lay under obligation (the class. signif. of the word;syn.: obligo, devincio): donis aliquem obstringere,
Cic. Clu. 66, 190:civitatem jurejurando,
Caes. B. G. 1, 31:legibus,
Cic. Inv. 2, 45, 132:foedere,
id. Pis. 13, 29:aliquem aere alieno,
to bring into debt, id. Fam. 11, 10, 5:jurejurando,
to bind by an oath, Tac. A. 1, 14:animam suam,
Vulg. Num. 30, 9:quam plurimas civitates suo sibi beneficio habere obstrictas volebat,
bound, under obligation, Caes. B. G. 1, 9:Atticum officiis,
Cic. Fam. 3, 18, 2:qui se tot sceleribus obstrinxerit,
has been guilty of so many crimes, Cic. Verr. 2, 1, 3, § 8:se parricidio,
to commit, perpetrate, id. Phil. 11, 12, 29:se perjurio,
Liv. 26, 48:aliquem conscientiā,
to bind by privity, by participation, Tac. H. 4, 55: obstringi conscientiā tanti sceleris, ne, etc., to be hindered by the sense of so great a crime, from, etc., Liv. 4, 17, 5:aliquem societate scelerum,
Tac. A. 4, 57:fidem suam alicui,
to pledge one's word, to promise positively, Plin. 7, 1, 1, § 8; Plin. Ep. 4, 13, 11; cf. Just. 2, 15, 14.—Mid.: qui alienum... sustulit, furti obstringitur, makes himself guilty, becomes guilty, Sabin. ap. Gell. 11, 18, 21:eidem sceleri obstrictus est,
Lact. 3, 18, 6.—Hence, obstrictus, a, um, P. a.; according to III., bound, obliged.— Comp.:obstrictior Debitor,
Paul. Nol. Nat. Felic. 9, 145.—Hence, obstrictē, adv.; comp.: obstrictius, more stringently, Aug. Civ. Dei, 2, 24. -
6 obstringo
ob-stringo, strinxi, strictum, 3, v. a.I.To bind to or about; to bind, tie, or fasten up (rare):II.follem obstringit ob gulam,
Plaut. Aul. 2, 4, 23:quom ego Amphitruonem collo hinc obstricto traham,
id. Am. 3, 2, 72:cervice obstrictā,
Juv. 10, 88:tauros aratro,
to yoke, Val. Fl. 7, 602.—To bind, bind up, close up by binding.1.Lit. (rare):2.laqueo collum,
Plaut. Aul. 1, 2, 12. —Transf.(α).To shut in, confine:(β).ventos,
Hor. C. 1, 3, 4:viminibus,
Col. 4, 29.—To hold together by:III.purpurea vestis ingentibus obstricta gemmis,
in which precious stones were the fastenings, Flor. 4, 11, 3.—Trop., to bind, tie, fetter, hamper; to oblige, lay under obligation (the class. signif. of the word;syn.: obligo, devincio): donis aliquem obstringere,
Cic. Clu. 66, 190:civitatem jurejurando,
Caes. B. G. 1, 31:legibus,
Cic. Inv. 2, 45, 132:foedere,
id. Pis. 13, 29:aliquem aere alieno,
to bring into debt, id. Fam. 11, 10, 5:jurejurando,
to bind by an oath, Tac. A. 1, 14:animam suam,
Vulg. Num. 30, 9:quam plurimas civitates suo sibi beneficio habere obstrictas volebat,
bound, under obligation, Caes. B. G. 1, 9:Atticum officiis,
Cic. Fam. 3, 18, 2:qui se tot sceleribus obstrinxerit,
has been guilty of so many crimes, Cic. Verr. 2, 1, 3, § 8:se parricidio,
to commit, perpetrate, id. Phil. 11, 12, 29:se perjurio,
Liv. 26, 48:aliquem conscientiā,
to bind by privity, by participation, Tac. H. 4, 55: obstringi conscientiā tanti sceleris, ne, etc., to be hindered by the sense of so great a crime, from, etc., Liv. 4, 17, 5:aliquem societate scelerum,
Tac. A. 4, 57:fidem suam alicui,
to pledge one's word, to promise positively, Plin. 7, 1, 1, § 8; Plin. Ep. 4, 13, 11; cf. Just. 2, 15, 14.—Mid.: qui alienum... sustulit, furti obstringitur, makes himself guilty, becomes guilty, Sabin. ap. Gell. 11, 18, 21:eidem sceleri obstrictus est,
Lact. 3, 18, 6.—Hence, obstrictus, a, um, P. a.; according to III., bound, obliged.— Comp.:obstrictior Debitor,
Paul. Nol. Nat. Felic. 9, 145.—Hence, obstrictē, adv.; comp.: obstrictius, more stringently, Aug. Civ. Dei, 2, 24. -
7 subfero
I.To carry under, to put or lay under (very rare;II.syn. subicio): corium,
Plaut. Poen. 4, 2, 33: tergum, id. Fragm. ap. Non. 397, 1.—In gen.A.To offer, proffer:B.neque mater potest sufferre lac,
Varr. R. R. 2, 4, 19.—T. t. in jurid. Lat.:litis aestimationem,
to tender, Dig. 30, 1, 69 fin.; 21, 2, 21.—To hold up, bear, support, sustain (very rare;2.syn. sustineo): an axis eum (mundum) sustineat an ipse se potius vi propriā sufferat,
Arn. 2, 83:comitiali morbo vexatus, ut stare, colligere semet ac sufferre vix posset,
hold himself upright, Suet. Calig. 50.—Trop., to take upon one ' s self, undergo, bear, endure, suffer an evil or grievance (class.;syn.: patior, tolero): plagas,
Plaut. As. 3, 2, 11:vulnera,
Lucr. 5, 1304: poenas, Att. ap. Non. 396, 33:poenam sui sceleris,
Cic. Cat. 2, 13, 28:at Apollodorus poenas sustulit,
id. N. D. 3, 33, 82:imperii poenas sufferre,
id. Font. 21, 49:quam multam si sufferre voluissent,
id. Caecin. 33, 98; cf.:pro alicujus peccatis supplicium sufferre,
Ter. And. 5, 3, 17; in Plautus (like dare poenas alicui) with dat.:deinde illi actutum sufferet suos servos poenas Sosia,
Plaut. Am. 3, 4, 19:ut vobis victi Poeni poenas sufferant,
id. Cist. 1, 3, 54:sumptus,
Ter. Heaut. 3, 1, 44:laborem, solem, sitim,
Plaut. Merc. 5, 2, 20:labores,
Varr. R. R. 2, 8, 5:(vites) valenter sufferunt ventos et imbres,
Col. 3, 2, 15:nisi hoc pejus sit, haec sufferre et perpeti,
Sulp. in Cic. Fam. 4, 5, 3:nec claustra nec ipsi Custodes sufferre valent,
Verg. A. 2, 492:quod (iter) superest, sufferte pedes,
Prop. 3 (4), 21, 21 et saep.— Absol.:Syre, vix suffero,
Ter. Heaut. 2, 4, 20.—Ellipt.:si magis me instabunt, ad praetorem sufferam (sc. me rapi),
Plaut. Curc. 3, 6. -
8 suffero
I.To carry under, to put or lay under (very rare;II.syn. subicio): corium,
Plaut. Poen. 4, 2, 33: tergum, id. Fragm. ap. Non. 397, 1.—In gen.A.To offer, proffer:B.neque mater potest sufferre lac,
Varr. R. R. 2, 4, 19.—T. t. in jurid. Lat.:litis aestimationem,
to tender, Dig. 30, 1, 69 fin.; 21, 2, 21.—To hold up, bear, support, sustain (very rare;2.syn. sustineo): an axis eum (mundum) sustineat an ipse se potius vi propriā sufferat,
Arn. 2, 83:comitiali morbo vexatus, ut stare, colligere semet ac sufferre vix posset,
hold himself upright, Suet. Calig. 50.—Trop., to take upon one ' s self, undergo, bear, endure, suffer an evil or grievance (class.;syn.: patior, tolero): plagas,
Plaut. As. 3, 2, 11:vulnera,
Lucr. 5, 1304: poenas, Att. ap. Non. 396, 33:poenam sui sceleris,
Cic. Cat. 2, 13, 28:at Apollodorus poenas sustulit,
id. N. D. 3, 33, 82:imperii poenas sufferre,
id. Font. 21, 49:quam multam si sufferre voluissent,
id. Caecin. 33, 98; cf.:pro alicujus peccatis supplicium sufferre,
Ter. And. 5, 3, 17; in Plautus (like dare poenas alicui) with dat.:deinde illi actutum sufferet suos servos poenas Sosia,
Plaut. Am. 3, 4, 19:ut vobis victi Poeni poenas sufferant,
id. Cist. 1, 3, 54:sumptus,
Ter. Heaut. 3, 1, 44:laborem, solem, sitim,
Plaut. Merc. 5, 2, 20:labores,
Varr. R. R. 2, 8, 5:(vites) valenter sufferunt ventos et imbres,
Col. 3, 2, 15:nisi hoc pejus sit, haec sufferre et perpeti,
Sulp. in Cic. Fam. 4, 5, 3:nec claustra nec ipsi Custodes sufferre valent,
Verg. A. 2, 492:quod (iter) superest, sufferte pedes,
Prop. 3 (4), 21, 21 et saep.— Absol.:Syre, vix suffero,
Ter. Heaut. 2, 4, 20.—Ellipt.:si magis me instabunt, ad praetorem sufferam (sc. me rapi),
Plaut. Curc. 3, 6. -
9 ad-ligō (all-)
ad-ligō (all-) āvī, ātus, āre, to bind to, tie to: reliquos ad palum.—Esp., to bind up, bandage: volnus, L.—To fetter, shackle: adligari se patitur, Ta.—To hold fast: adligat ancora (navīs), V.— Fig., to hinder, detain, keep back: illi filium, i. e. keep at home, T.: populum... novo quaestionis genere, to hamper: palus inamabilis undā Adligat (sc. eos), keeps imprisoned, V.—To bind, oblige, lay under obligation: alqm beneficio: nuptiis adligatus: lex omnīs adligat: furti se adligat, convicts himself, T.—To impugn, accuse: adligatum Oppianici nomen esse. — Of words: verba certā lege versūs, by a fixed metrical form. -
10 beneficium
beneficium ī, n [bene+2 FAC-], a favor, benefit, service, kindness: Pro maleficio beneficium reddere, T.: alcui dare: apud bonos beneficium conlocare, lay under obligation: Iugurtham beneficiis vincere, S.: in regem: erga me: Abs quivis homine beneficium accipere, T.: adfici beneficio: beneficio sum tuo usus, have received from you: benefici memor esse, S.: beneficio tuo salvus, thanks to you: nostri consulatūs beneficio, by means of: hoc beneficio, by this means, T.: sortium beneficio incolumis, by the lucky turn of, Cs.: alqd per beneficium civitatibus concedere, as a favor: (alqd illis) in benefici loco deferendum, offered as a kindness: coöptatio collegiorum ad populi beneficium transferebatur, i. e. the power to choose was vested in: in beneficiis ad aerarium delatus est, i. e. among those who had done service to the state: ne qua tabula benefici figeretur, no man posted as privileged. —An honor, distinction, office, promotion: beneficio populi R. ornatus: vestris beneficiis praeditus: quae antea dictatorum fuerant beneficia, in the gift of, L.: beneficia vostra penes optumos forent, S.* * *kindness, favor, benefit, service, help; privilege, right -
11 dē-mereor
dē-mereor itus, ērī, dep., to deserve well of, lay under obligation: beneficio civitatem, L.: dum demeremur, while we try to oblige, Ta. -
12 dē-vinciō
dē-vinciō nxī, nctus, ere, to bind fast, tie up, fetter, clamp: aliquem fasciis: operculis plumbo devinctis, L.—Fig., to bind fast, unite closely, oblige, lay under obligation: (Italiam) omnibus vinclis devinctam tenere: ab isto donis devinciri: Hispania beneficiis devincta, Cs.: suos praemiis: se cum aliquo adfinitate: Coniugio liberali devinctus, T. aeterno devinctus amore, V.—In rhet., to comprise, condense: verba comprehensione. -
13 ob-stringō
ob-stringō strinxī, strictus, ere, to shut in, confine: ventos, H.—Fig., to bind, tie, fetter, hamper, lay under obligation: (Oppianicum) donis: civitatem iure iurando, Cs.: amicos aere alieno, bring into debt: alqm pecuniā in flagitium, Ta.: se tot sceleribus, to be guilty of: se parricidio, perpetrate: iis vinculis fugae obstricti stabant, preventives of flight, L.: clementiam suam orationibus, to attest, Ta. -
14 demereor
demereri, demeritus sum V DEPoblige/please, win favor of; earn/merit, deserve (well of); lay under obligation -
15 substerno
to spread out beneath, lay under, set out, provide. -
16 adligati
I.A.. Lit., to bind to something:B.ad statuam,
Cic. Verr. 2, 4, 42, § 90:ad palum,
id. ib. 2, 5, 28, § 71;so in the witticism of Cic.: Quis generum meum ad gladium adligavit?
Macr. S. 2, 3:leones adligati,
Sen. Brev. Vit. 13. —In Col. of binding the vine to trees or other supports, 4, 13; so id. 4, 20.—In gen., to bind, to bind up, bind round:II.dolia,
Cato, R. R. 39. So of the binding up of wounds: vulnus, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39:adligatum vulnus,
Liv. 7, 24:oculus adligatus,
Cic. Div. 1, 54, 123.—Of the binding of the hands, feet, etc.:adliga, inquam, colliga,
Plaut. Ep. 5, 2, 26:cum adligāsset Isaac filium,
Vulg. Gen. 22, 9; ib. Act. 21, 11:adligari se ac venire patitur,
Tac. G. 24:adligetur vinculo ferreo,
Vulg. Dan. 4, 12:catenis,
ib. Act. 21, 33.—Hence, allĭgāti ( adl-) (sc. servi), slaves that are fettered, Col. 1, 9.—Of other things:adligare caput lanā,
Mart. 12, 91: adligat (naves) ancora, makes or holds fast, Verg. A. 1, 169.—In Plin. of fixing colors, to fix, make fast: (alga) ita colorem adligans, ut elui postea non possit, 32, 6, 22, § 66; 9, 38, 62, § 134.— Poet.:lac adligatum,
curdled, Mart. 8, 64.—Trop., to bind, to hold fast, to hinder, detain; or in a moral sense, to bind, to oblige, lay under obligation (cf. obligo;very freq., but in the class. per. for the most part only in more elevated prose): caput suum,
Plaut. Ep. 3, 2, 33:jure jurando adligare aliquem,
id. Rud. prol. 46; Ter. Ad. 5, 3, 58:hic furti se adligat,
shows himself guilty, id. Eun. 4, 7, 39 (astringit, illaqueat, et obnoxium facit, Don.; cf. Plaut. Poen. 3, 4, 27:homo furti se astringet,
Cic. Fl. 17; for this gen. cf. Roby, §1324): adligare se scelere,
Cic. Planc. 33:adligatus sponsu,
Varr. L. L. 6, 7 med.:nuptiis adligari,
Cic. Clu. 179:lex omnes mortales adligat,
id. ib. 54:non modo beneficio sed etiam benevolentiae significatione adligari,
id. Planc. 33, 81:stipulatione adligari,
id. Q. Rosc. 34:more majorum,
id. Sest. 16:ne existiment ita se adligatos, ut, etc.,
id. Lael. 12, 42:ne forte quā re impediar et adliger,
id. Att. 8, 16 al. — With dat. (eccl. Lat.):adligatus es uxori,
Vulg. 1 Cor. 7, 27:legi,
ib. Rom. 7, 2; ib. 1 Cor. 7, 39 (= lege).— -
17 adligo
I.A.. Lit., to bind to something:B.ad statuam,
Cic. Verr. 2, 4, 42, § 90:ad palum,
id. ib. 2, 5, 28, § 71;so in the witticism of Cic.: Quis generum meum ad gladium adligavit?
Macr. S. 2, 3:leones adligati,
Sen. Brev. Vit. 13. —In Col. of binding the vine to trees or other supports, 4, 13; so id. 4, 20.—In gen., to bind, to bind up, bind round:II.dolia,
Cato, R. R. 39. So of the binding up of wounds: vulnus, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39:adligatum vulnus,
Liv. 7, 24:oculus adligatus,
Cic. Div. 1, 54, 123.—Of the binding of the hands, feet, etc.:adliga, inquam, colliga,
Plaut. Ep. 5, 2, 26:cum adligāsset Isaac filium,
Vulg. Gen. 22, 9; ib. Act. 21, 11:adligari se ac venire patitur,
Tac. G. 24:adligetur vinculo ferreo,
Vulg. Dan. 4, 12:catenis,
ib. Act. 21, 33.—Hence, allĭgāti ( adl-) (sc. servi), slaves that are fettered, Col. 1, 9.—Of other things:adligare caput lanā,
Mart. 12, 91: adligat (naves) ancora, makes or holds fast, Verg. A. 1, 169.—In Plin. of fixing colors, to fix, make fast: (alga) ita colorem adligans, ut elui postea non possit, 32, 6, 22, § 66; 9, 38, 62, § 134.— Poet.:lac adligatum,
curdled, Mart. 8, 64.—Trop., to bind, to hold fast, to hinder, detain; or in a moral sense, to bind, to oblige, lay under obligation (cf. obligo;very freq., but in the class. per. for the most part only in more elevated prose): caput suum,
Plaut. Ep. 3, 2, 33:jure jurando adligare aliquem,
id. Rud. prol. 46; Ter. Ad. 5, 3, 58:hic furti se adligat,
shows himself guilty, id. Eun. 4, 7, 39 (astringit, illaqueat, et obnoxium facit, Don.; cf. Plaut. Poen. 3, 4, 27:homo furti se astringet,
Cic. Fl. 17; for this gen. cf. Roby, §1324): adligare se scelere,
Cic. Planc. 33:adligatus sponsu,
Varr. L. L. 6, 7 med.:nuptiis adligari,
Cic. Clu. 179:lex omnes mortales adligat,
id. ib. 54:non modo beneficio sed etiam benevolentiae significatione adligari,
id. Planc. 33, 81:stipulatione adligari,
id. Q. Rosc. 34:more majorum,
id. Sest. 16:ne existiment ita se adligatos, ut, etc.,
id. Lael. 12, 42:ne forte quā re impediar et adliger,
id. Att. 8, 16 al. — With dat. (eccl. Lat.):adligatus es uxori,
Vulg. 1 Cor. 7, 27:legi,
ib. Rom. 7, 2; ib. 1 Cor. 7, 39 (= lege).— -
18 alligati
I.A.. Lit., to bind to something:B.ad statuam,
Cic. Verr. 2, 4, 42, § 90:ad palum,
id. ib. 2, 5, 28, § 71;so in the witticism of Cic.: Quis generum meum ad gladium adligavit?
Macr. S. 2, 3:leones adligati,
Sen. Brev. Vit. 13. —In Col. of binding the vine to trees or other supports, 4, 13; so id. 4, 20.—In gen., to bind, to bind up, bind round:II.dolia,
Cato, R. R. 39. So of the binding up of wounds: vulnus, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39:adligatum vulnus,
Liv. 7, 24:oculus adligatus,
Cic. Div. 1, 54, 123.—Of the binding of the hands, feet, etc.:adliga, inquam, colliga,
Plaut. Ep. 5, 2, 26:cum adligāsset Isaac filium,
Vulg. Gen. 22, 9; ib. Act. 21, 11:adligari se ac venire patitur,
Tac. G. 24:adligetur vinculo ferreo,
Vulg. Dan. 4, 12:catenis,
ib. Act. 21, 33.—Hence, allĭgāti ( adl-) (sc. servi), slaves that are fettered, Col. 1, 9.—Of other things:adligare caput lanā,
Mart. 12, 91: adligat (naves) ancora, makes or holds fast, Verg. A. 1, 169.—In Plin. of fixing colors, to fix, make fast: (alga) ita colorem adligans, ut elui postea non possit, 32, 6, 22, § 66; 9, 38, 62, § 134.— Poet.:lac adligatum,
curdled, Mart. 8, 64.—Trop., to bind, to hold fast, to hinder, detain; or in a moral sense, to bind, to oblige, lay under obligation (cf. obligo;very freq., but in the class. per. for the most part only in more elevated prose): caput suum,
Plaut. Ep. 3, 2, 33:jure jurando adligare aliquem,
id. Rud. prol. 46; Ter. Ad. 5, 3, 58:hic furti se adligat,
shows himself guilty, id. Eun. 4, 7, 39 (astringit, illaqueat, et obnoxium facit, Don.; cf. Plaut. Poen. 3, 4, 27:homo furti se astringet,
Cic. Fl. 17; for this gen. cf. Roby, §1324): adligare se scelere,
Cic. Planc. 33:adligatus sponsu,
Varr. L. L. 6, 7 med.:nuptiis adligari,
Cic. Clu. 179:lex omnes mortales adligat,
id. ib. 54:non modo beneficio sed etiam benevolentiae significatione adligari,
id. Planc. 33, 81:stipulatione adligari,
id. Q. Rosc. 34:more majorum,
id. Sest. 16:ne existiment ita se adligatos, ut, etc.,
id. Lael. 12, 42:ne forte quā re impediar et adliger,
id. Att. 8, 16 al. — With dat. (eccl. Lat.):adligatus es uxori,
Vulg. 1 Cor. 7, 27:legi,
ib. Rom. 7, 2; ib. 1 Cor. 7, 39 (= lege).— -
19 alligo
I.A.. Lit., to bind to something:B.ad statuam,
Cic. Verr. 2, 4, 42, § 90:ad palum,
id. ib. 2, 5, 28, § 71;so in the witticism of Cic.: Quis generum meum ad gladium adligavit?
Macr. S. 2, 3:leones adligati,
Sen. Brev. Vit. 13. —In Col. of binding the vine to trees or other supports, 4, 13; so id. 4, 20.—In gen., to bind, to bind up, bind round:II.dolia,
Cato, R. R. 39. So of the binding up of wounds: vulnus, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39:adligatum vulnus,
Liv. 7, 24:oculus adligatus,
Cic. Div. 1, 54, 123.—Of the binding of the hands, feet, etc.:adliga, inquam, colliga,
Plaut. Ep. 5, 2, 26:cum adligāsset Isaac filium,
Vulg. Gen. 22, 9; ib. Act. 21, 11:adligari se ac venire patitur,
Tac. G. 24:adligetur vinculo ferreo,
Vulg. Dan. 4, 12:catenis,
ib. Act. 21, 33.—Hence, allĭgāti ( adl-) (sc. servi), slaves that are fettered, Col. 1, 9.—Of other things:adligare caput lanā,
Mart. 12, 91: adligat (naves) ancora, makes or holds fast, Verg. A. 1, 169.—In Plin. of fixing colors, to fix, make fast: (alga) ita colorem adligans, ut elui postea non possit, 32, 6, 22, § 66; 9, 38, 62, § 134.— Poet.:lac adligatum,
curdled, Mart. 8, 64.—Trop., to bind, to hold fast, to hinder, detain; or in a moral sense, to bind, to oblige, lay under obligation (cf. obligo;very freq., but in the class. per. for the most part only in more elevated prose): caput suum,
Plaut. Ep. 3, 2, 33:jure jurando adligare aliquem,
id. Rud. prol. 46; Ter. Ad. 5, 3, 58:hic furti se adligat,
shows himself guilty, id. Eun. 4, 7, 39 (astringit, illaqueat, et obnoxium facit, Don.; cf. Plaut. Poen. 3, 4, 27:homo furti se astringet,
Cic. Fl. 17; for this gen. cf. Roby, §1324): adligare se scelere,
Cic. Planc. 33:adligatus sponsu,
Varr. L. L. 6, 7 med.:nuptiis adligari,
Cic. Clu. 179:lex omnes mortales adligat,
id. ib. 54:non modo beneficio sed etiam benevolentiae significatione adligari,
id. Planc. 33, 81:stipulatione adligari,
id. Q. Rosc. 34:more majorum,
id. Sest. 16:ne existiment ita se adligatos, ut, etc.,
id. Lael. 12, 42:ne forte quā re impediar et adliger,
id. Att. 8, 16 al. — With dat. (eccl. Lat.):adligatus es uxori,
Vulg. 1 Cor. 7, 27:legi,
ib. Rom. 7, 2; ib. 1 Cor. 7, 39 (= lege).— -
20 demereo
dē-mĕrĕo, ŭi, ĭtum, 2, v. a.I.With acc. rei, to merit, deserve a thing (ante-and post-class., and very rare):II.aliquid mercedis domino,
Plaut. Ps. 4, 7, 90:grandem pecuniam,
Gell. 1, 8, 3:demeritae laetitiae,
Plaut. Ps. 2, 4, 14.—(Since the Aug. per.) With acc. pers., to deserve well of, to oblige:avunculum magnopere,
Suet. Aug. 8:nec tibi sit servos demeruisse pudor,
Ov. A. A. 2, 252:crimine te potui demeruisse meo,
id. Her. 2, 28:matrona amoenitate aliqua demerenda erit,
Col. 1, 4, 8. In this signif. usually in the deponent form, dē-mĕrĕor (not ante-Aug.): ut pleniori obsequio demererer amantissimos meos, Quint. prooem. § 3; so,Pompeium et Caesarem, quorum nemo alterum offendere audebat, nisi ut alterum demereretur, simul provocavit,
lay under obligation, Sen. Ep. 104, 33; id. Ben. 1, 2, 5:demerendi beneficio tam potentem civitatem occasio,
Liv. 3, 18:in Regulo demerendo,
Plin. Ep. 4, 2, 4; Suet. Vit. 2; id. Oth. 4; Quint. 9, 2, 29; Tac. A. 15, 21 al.
См. также в других словарях:
lay under — To subject to • • • Main Entry: ↑lay … Useful english dictionary
lay under embargo — index enjoin Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
lay under restraint — index arrest (apprehend), check (restrain), constrain (restrain), detain (restrain) … Law dictionary
To lay under — Lay Lay (l[=a]), v. t. [imp. & p. p. {Laid} (l[=a]d); p. pr. & vb. n. {Laying}.] [OE. leggen, AS. lecgan, causative, fr. licgan to lie; akin to D. leggen, G. legen, Icel. leggja, Goth. lagjan. See {Lie} to be prostrate.] 1. To cause to lie down,… … The Collaborative International Dictionary of English
lay under embargo — blockade, besiege, isolate, take control of … English contemporary dictionary
Lay — (l[=a]), v. t. [imp. & p. p. {Laid} (l[=a]d); p. pr. & vb. n. {Laying}.] [OE. leggen, AS. lecgan, causative, fr. licgan to lie; akin to D. leggen, G. legen, Icel. leggja, Goth. lagjan. See {Lie} to be prostrate.] 1. To cause to lie down, to be… … The Collaborative International Dictionary of English
under — un|der W1S1 [ˈʌndə US ər] prep, adv ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(below)¦ 2¦(less than)¦ 3¦(having something done to it)¦ 4¦(affected by something)¦ 5 under ... conditions/circumstances 6¦(law/agreement)¦ 7¦(in power)¦ 8¦(position at work)¦ 9¦(where information… … Dictionary of contemporary English
under — un|der W1S1 [ˈʌndə US ər] prep, adv ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(below)¦ 2¦(less than)¦ 3¦(having something done to it)¦ 4¦(affected by something)¦ 5 under ... conditions/circumstances 6¦(law/agreement)¦ 7¦(in power)¦ 8¦(position at work)¦ 9¦(where information… … Dictionary of contemporary English
under — 1. preposition /ˈʌn.də(ɹ),ˈʌn.dɚ/ a) In a lower level than. The little boys in the front bedroom had thrown off their blankets and lay under the sheets. b) A subject of He served in World War II under General Omar Bradley … Wiktionary
Lay's — Type Potato Chips Owner Pepsico Country United States Introduced 1932 … Wikipedia
Lay Abbot — • A name used to designate a layman on whom a king or someone in authority bestowed an abbey as a reward for services rendered Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Lay Abbot Lay Abbot … Catholic encyclopedia